Eerste dag

Eerste dag.
Woensdag 24 juni 2020 - 79 km.
De start kan niet beter, heerlijk warm en we hebben een aardige wind mee. Het is gelukt wat variatie te vinden in dit routedeel door deze bekende woonstreek. In de aanloop over de Utrechtse heuvelrug komen we door het prachtige landgoed Den Treek. Hoeveel geld heb je wel niet als dergelijk fraais je privébezit is. Wij genieten verderop van onze eerste koffie met appeltaart en zien een dag met veel fietsers. Vanuit de heerlijke bossen van de heuvelrug glijden we het vlakkere land van het groene hart over.

Een restje van de historische lusthoven van het Utrechtse buitengebied nemen we mee naar de oversteek van de lek bij de Prinses Beatrix sluizen. We willen bij deze hitte graag even in de schaduw eten maar deze picknick tafel is al bezet. Door een ouder persoon en Trijntje heeft even geen zin in praten. Laat deze meneer nou zelf even uit nieuwsgierigheid ons benaderen om over onze bepakte E-bikes te willen praten. We hebben daarop de eer alles te horen over zijn eigen fiets wetenswaardigheden en alles wat daar aan familieperikelen wel niet aan vasthangt. Helaas geen lunchrust en je wilt niet onbeleefd zijn naar een ouder iemand.

Na de hervatting komen we door het pittoreske Vreeswijk waar we het pontje naar Vianen nemen. Ik heb het helemaal niet door maar er klinkt een wat strenge “ahum” achter mij. Deze keelklank van de verbaas maakt mij attent op het feit de veerkosten even zelf te regelen. Dit moet gedaan in het speciaal daarvoor geplaatste kistje waarna ‘s mans gezicht weer de zonnestand aanneemt met een brede grijns. Bij het afrijden kondigt een kleurrijk bord ons binnengaan van de “Vrijstaat Vianen” aan. Toen de familie Van Brederode vanaf 1414 de scepter over Vianen ging zwaaien, brak hier een bloeiperiode aan. In die tijd was Vianen een welvarende stad en tegelijkertijd staat. Vianen was een vrijstad, een vluchtplaats voor ‘vreemdelingen met geld’. Lieden van bedenkelijk allooi konden altijd nog terecht in deze vrijsteden; voor vluchtelingen was er altijd plaats. Er was slechts één voorwaarde en dat was dat zij voldoende geld meenamen. Zo bestaat de uitdrukking 'Naar Vianen gaan' nog steeds, wat 'failliet gaan' betekent. Leuke, historische binnenstad die een nader bezoek meer dan waard is.

Maar wij willen verder en belanden langs kronkelende wegen op de trekpaden van het Merwedekanaal. Vooral de jeugd heeft zich hier en daar verzameld om en duik in het koele water te nemen. In het dorpje Noordeloos zijn we alweer toe aan het broodnodige kouwe colaatje met deze warmte. Een zijweggetje van de meanderende kadeweggetjes langs de Giessen voert ons naar Vekabo kamping “Slingeland”. Hier getuigen de nu werkloze eenpersoons sanitair units van het tanende Corona virus. De familienamen getuigen nog van deze geste aan de seizoenklanten. We moeten zelf maar even een plaatsje zoeken van de boer, hij is even te druk met hooien.

Stroom hebben we nodig maar kunnen we na wat rondscharrelen niet vinden op de toegewezen plaatsen. Wat nadrukkelijk kijk in naar de stroomafsluiting op de caravan van de beoogde buurman. Hij begrijpt de hint zonder woorden: we mogen onze stekker aansluiten op die van hem. We hebben even geteld en komen, niet allemaal tegelijk, op elf zaken die stroom nodig hebben. Daarvan acht “divices” die elke dag moeten worden opgeladen. Alleen het tentleven zelf geeft nog het terug naar het eenvoud idee. Tja.

We komen aan de zijlijn wat aan de praat, hij is er met de meisjes van drie jaar en acht maanden. Mama is aan het werk, tenslotte moet toch iemand het geld verdienen. We bewonderen zijn eindeloze geduld met zijn kindjes en mogen ook nog de vrije ruimte van zijn extra koelkast gebruiken. Zo hebben we toch nog gekoelde drankjes want een barretje is er niet. De boer vindt in de avond nog even tijd om de penningen te komen innen. De16.50 € met stroom kun je niet veel van zeggen.