De tiende dag.
Door: Jan Huisman
Blijf op de hoogte en volg Jan
04 Juli 2020 | Frankrijk, Aubigny-au-Bac
De tiende dag.
Vrijdag 3 juli 2020, 73 km - 626 km
Liencourt - Aubigny au Bac.
Soms heb je van die dagen, van die “wet van Murphy’s” dagen. Met een duffe kop al opstaan, eerst maar koffie dan. Het opruimen ging als een militaire operatie, maar deze dag valt alles uit je handen. Stijf oprollen van slaapzakken en matrasjes lukt van geen kanten. Het inpakken lijdt tot spullen die overblijven die er anders wel bij in konden. De gedachte gemiddelde dagafstand komt uit midden in een camping- en Chambre d’Hotes arme regio. Niet eens arm in, maar totaal afwezige logeer faciliteiten. Al op ruim zestig kilometer is de laatste camping voor dit rampgebied. We kiezen voor de laatste optie, valt ook wel lekker bij de huidige offday.
Het golvende landschap ontrolt zich om ons heen, het lijkt een beetje op Drenthe met heuvels en geregeld graanvelden. Het gebied is ook rijk aan meertjes waar de gevolgde valleien breed zijn. Je kunt hier vissen naar hartelust en ieder zichzelf respecterende inwoner lijkt in het bezit van een bootje. We willen Arras centrum toch maar niet bezoeken en blijven de route volgen. Die verloopt vooral over fietspaden langs een kanaal waar we zo maar ineens voor een bouwplaats komen te staan. Zoek het maar uit hoe je om dit obstakel heen komt. Voor wandelaars is wel een voorziening bedacht en die volgen we dan maar in arren moede. Het paadje is smal, hobbelig en op een gegeven moment bebermd door brandnetels. Niet zo lekker met blote benen en sandalen aan je voeten.
Ik zei het al: het is zo’n dag. We geraken uiteindelijk weer op het jaagpad langs het kanaal. Daarvoor moest ik wel even de sloten van een hekwerk ontwrichten. Had ik al gemeld dat we pas na ruim 20 km bij een bakkertje aankwamen om te kunnen eten? Nee, en een bak koffie scoorden we pas om half twaalf. En ja hoor, zo allemachtig sterk en niet lekker dat ik na uren nog een brandmaag voelde. Ik heb de koffie laten staan, dat gebeurd me nooit.
Laten we nu maar ophouden met mieperen: de tocht was zeer afwisselend en rijkelijk bestrooid met kastelen en oude gebouwen. De enkele stukken B-weg die noodgedwongen als oversteek naar een ander dal bedoeld zijn waren rustig. Na een colaatje bij een chicque tent maken we de laatste meters. De camping is groter en bijna volgebouwd met stacaravans. We zien veel mensen uit de omringende steden en ander tokkievolk. Ik heb de indruk dat ze nog met de auto gaan water halen of andere onzin. Trijntje gaat even douchen en ik nog even op pad naar de Carrefour voor het eten en drinken. Het weer was lekker met rugwind maar de temperatuur wisselvallig. Geregeld hebben we gestopt om de jas weer uit of juist aan te doen.
Vrijdag 3 juli 2020, 73 km - 626 km
Liencourt - Aubigny au Bac.
Soms heb je van die dagen, van die “wet van Murphy’s” dagen. Met een duffe kop al opstaan, eerst maar koffie dan. Het opruimen ging als een militaire operatie, maar deze dag valt alles uit je handen. Stijf oprollen van slaapzakken en matrasjes lukt van geen kanten. Het inpakken lijdt tot spullen die overblijven die er anders wel bij in konden. De gedachte gemiddelde dagafstand komt uit midden in een camping- en Chambre d’Hotes arme regio. Niet eens arm in, maar totaal afwezige logeer faciliteiten. Al op ruim zestig kilometer is de laatste camping voor dit rampgebied. We kiezen voor de laatste optie, valt ook wel lekker bij de huidige offday.
Het golvende landschap ontrolt zich om ons heen, het lijkt een beetje op Drenthe met heuvels en geregeld graanvelden. Het gebied is ook rijk aan meertjes waar de gevolgde valleien breed zijn. Je kunt hier vissen naar hartelust en ieder zichzelf respecterende inwoner lijkt in het bezit van een bootje. We willen Arras centrum toch maar niet bezoeken en blijven de route volgen. Die verloopt vooral over fietspaden langs een kanaal waar we zo maar ineens voor een bouwplaats komen te staan. Zoek het maar uit hoe je om dit obstakel heen komt. Voor wandelaars is wel een voorziening bedacht en die volgen we dan maar in arren moede. Het paadje is smal, hobbelig en op een gegeven moment bebermd door brandnetels. Niet zo lekker met blote benen en sandalen aan je voeten.
Ik zei het al: het is zo’n dag. We geraken uiteindelijk weer op het jaagpad langs het kanaal. Daarvoor moest ik wel even de sloten van een hekwerk ontwrichten. Had ik al gemeld dat we pas na ruim 20 km bij een bakkertje aankwamen om te kunnen eten? Nee, en een bak koffie scoorden we pas om half twaalf. En ja hoor, zo allemachtig sterk en niet lekker dat ik na uren nog een brandmaag voelde. Ik heb de koffie laten staan, dat gebeurd me nooit.
Laten we nu maar ophouden met mieperen: de tocht was zeer afwisselend en rijkelijk bestrooid met kastelen en oude gebouwen. De enkele stukken B-weg die noodgedwongen als oversteek naar een ander dal bedoeld zijn waren rustig. Na een colaatje bij een chicque tent maken we de laatste meters. De camping is groter en bijna volgebouwd met stacaravans. We zien veel mensen uit de omringende steden en ander tokkievolk. Ik heb de indruk dat ze nog met de auto gaan water halen of andere onzin. Trijntje gaat even douchen en ik nog even op pad naar de Carrefour voor het eten en drinken. Het weer was lekker met rugwind maar de temperatuur wisselvallig. Geregeld hebben we gestopt om de jas weer uit of juist aan te doen.
-
04 Juli 2020 - 18:51
Catrijn:
Hoi, jullie hebben het gehaald . Even zeuren mag hoor? Als alles gaat zoals jullie het gepland hebben , dan is het ook niet leuk. Maar de koffie moet wel lekker zijn om weer vrolijk op de fiets te stappen . Jullie schieten alweer mooi. Vele kilometers gemaakt . Geef mij maar een bank om lekker op te hangen ipv een zadel. -
05 Juli 2020 - 00:18
Marica:
Goed gedaan weer... die koffie missen is ook niet fijn met een lekker broodje. Fijn brandnetels aan je benen..auwww. Tokkievolk...haha... dan moet je gewoon je stoel neerzetten en vooral kijken wat ze doen... ;) -
05 Juli 2020 - 00:19
Annie:
Knap dat fietsen van jullie... al haalt Annie ook liever water met de auto!! -
13 Juli 2020 - 16:13
Betsie:
Ja soms begint een dag met allerlei probleempjes.Maar goed toch maar weer verder op de fiets.Ja en dan heb je wel zin aan een lekkerrrrrrrr bakkie koffie.Bah sterke oude koffie niet te pruimen.En zo maar weer verder.Dan maar een colaatje een lekkere douche wat eten en drinken ,ennnn gezellig tokkievolk om je heen.Leuk om allemaal mee te maken Op naar het volgende avontuur
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
