Tropenrooster.

Tropenrooster.
Marnay > Poligny. 75 km - 758 km. Maandag 24 juni 2019.
Terwijl de tent droogt op het asfalt weggetje rijd ik even gauw naar de plaatselijke patisserie van het stadje. Het centrum is als het hele stadje, klein maar wondermooi met veel middeleeuwse huizen. Ook hier zijn honderden jaren oude muren nog te veel onder de grauwe laag van de naoorlogse stuckrage verborgen. Dertig jaar geleden al begon men in de Ariege met subsidies om stucklagen te verwijderen. De meest mooie muren gemaakt met materialen uit de omgeving kwamen tevoorschijn. Toch maar even wat foto’s gemaakt van de mooiste punten.

Vandaag gaat het een groot deel van de dag op en neer in de heuvelige randgebieden van de Jura. De weersverwachting geeft boven de dertig graden aan en de strakblauwe lucht voorspelt grote warmte. Zolang je fiets meestal geen probleem maar oh wee als je even stil staat. Na St-Vit komen wij langs het kanaal lateraal van de rivier de Doubs. De bedoeling was het fietspad langs de Doubs zelf maar die hebben we even gemist. Te veel naar de omgeving gekeken denk ik. We hebben nu echter wel weer een boot zien schutten in een van de vele oude sluisjes.

Na de Doubs stijgen we weer op in de heuvels en wordt de warmte langzamerhand moeilijk te hanteren. De horeca die we in een enkel dorpje tegenkomen is op deze maandag veelal gesloten. Ons water raakt op en opnieuw is het bij het aanbellen geen probleem water te vragen. De bordercollie gaat nogal tekeer en de man geneert zich daarvoor een beetje. Als hij merkt dat ik zeer op honden gesteld ben vraagt hij ook nog of we niet liever wat siroop in het water willen. Alleen de smaak van water lijkt hem niet het lekkerste maar soi, als ik het zo wil. Met veel au-revoirs en courages fietsen we verder. Langzaam aan wordt de warmte een beetje veel van het goede en is het heerlijk als we een stuk door het bos heuvel af gaan.

De prestaties of de wil tot, lopen terug, alles wordt een graadje moeizamer. Dan zien we in een dorp eindelijk een supermarkt open en we slaan een lunch in. Met een brood, pakje crème fraiche en ham, een gekoelde fles vers sinaasappelsap en een paar toetjes stappen we uit de koele supermarkt de oven buiten weer in. Vlakbij vinden we een bankje in de schaduw. De hoge bomen sluiten hun gebladerte aaneen en laten slechts een enkel zonnestraaltje toe. Heerlijk even bijkomen met vooral dat zalige gekoelde sinaasappelsap. De crème fraiche blijkt een locale variant van smeerkaas, niet echt lekker.

Verfrist kunnen we weer op pad en de cadans van een deinende omgeving neemt ons weer op. We worden tot mijn verbazing zelfs een stukje over een drukke N-weg gestuurd. Al na twee kilometer kunnen we afslaan. Trijntje rijdt te ver voor me om mijn gebrul te horen maar wordt ook juist door een enorme vrachtwagen gepasseerd. Dan gelukt het haar toch om te keren en kunnen we verder op een mooi binnenweggetje. De meeste wegen zijn B-wegen en geregeld ook smaller zoals de weg naar Domaine de Pauliac. De incrowd weet waar ik het nu over heb.

Met gemengde gevoelens rijden we Poligny in want vanaf hier gaat het twee keer vier kilometer steil omhoog. Er staan 75 zeer warme kilometers op de teller en weten een camping dichtbij. We hoeven alleen maar rechtsaf te slaan en een luttele kilometer scheid ons van deze camping. We hebben genoeg van de hitte en het idee aan die grote helling doet de rest, we slaan rechtsaf. Hoe nu verder is geen issue meer als we zien dat er houten tentjes verhuurd worden. Die nemen we want dan kunnen we voor zevenen gaan fietsen om de eerste, nog grotere warmte dan vandaag, voor te zijn.

We nemen in de receptie eerst een Magnum Almond en meteen er achter aan een heerlijk koude cola. We gaan met de receptiedame het overdekte tweepersoons bed bekijken en zijn meteen om. Koken doet ze nog niet want ze is alleen en dat is te veel van het goede. Maar er komen nog meer fietsers aan in de loop van de middag. Allemaal dorstig en allemaal hongerig ook, de dame gaat overstag en ik hoef vanavond ook niet te koken. Ook een diepvriespizza gaat er dan prima in. Morgen hebben we opnieuw een dag met hitteprotocol maar hopen toch wat verder te komen door ons geplande vroege vertrek. Voor de zekerheid kunnen we beter beide smartphones op alarm zetten.